தர்மம்.....5

ஒரு காடு இருந்ததாம். அதன் பக்கத்தில் ஒரு பெரிய நதி, சின்னக் குட்டை இரண்டும் இருந்தனவாம். காட்டிலே தீப்பிடித்துக்கொண்டதாம். அப்போது பலமான காற்று சேர்ந்து கொள்ளவே எரிகிற சருகுகள், விறகுத் துண்டுகள், மண் எல்லாம் அடித்துக்கொண்டு வந்து குட்டையிலும் விழுந்ததாம். நதியிலும் விழுந்ததாம்.

குட்டையை மண்ணும் செத்தையும் பாதி அடைத்தது என்றால் பாக்கி பாதி அப்படியே அந்த உஷ்ணத்தில் வற்றி, மொத்தத்தில் குட்டை இருந்த இடம் தெரியாமல் ஆகிவிட்டது. மஹாநதியில் விழுந்த குப்பைக் கூளங்களை, அவை பற்றி எரிந்து கொண்டிருந்தாலும் தன் பிரவாஹமே அணைத்து அடித்துக்கொண்டுபோய் ஸமுத்திரத்தில் விட்டு இருந்த இடம் தெரியாமல் பண்ணிவிட்டது.

குப்பை குட்டையை இல்லாமல் பண்ணிற்று. நதியோ குப்பையை இல்லாமல் பண்ணிவிட்டது. இந்த மாதிரிதான் தோஷமாகத் தெரிகிற சில பழக்க வழக்கங்கள் பூர்வ காலத்தில் வீர்யத்தோடிருந்தவர்களைச் சேர்ந்தபோது அந்த தோஷம் அவர்கள் சக்தியில் அடிபட்டுப் போயிற்று. பலஹீநர்களான நாம் அந்த வழக்கங்களைக் கைக் கொண்டாலோ தோஷம் நம்மை அடித்துப் போட்டுவிடும்.

அவர்களுடைய சக்தி நமக்கு இல்லாததால், கலியுகத்தில் எப்படி இருக்கணுமென்று அவர்கள் சட்டம் போட்டுக் கொடுத்திருக்கிறார்களோ, அதற்கு அடங்கித்தான் நாம் நடக்கணும். "அல்டிமேட்'டாக அஹிம்சா போஜனத்துக்குப் போகத்தான் எல்லாரும் முயற்சி செய்யணும் என்பதே நமக்கான தர்மம்.

- காஞ்சி மகா பெரியவர்