1980களுக்கு முன்பே சில விஞ்ஞானம் பூசிய குட்டிக்கதைகளை அறிமுகம் செய்தார். இன்று ரஷ்யா வீசும் குண்டுகள் தொலைக்காட்சி வழியாக நம் வீட்டுக்குள்ளும் விழுகின்றன. அந்தக் கதைகள் பேசும் அழிவு துயரமானது. ஆத்மா ஒரு எழுத்தாளர். கதை எழுதி உறையிலிட்டு தபால் பெட்டியில் சேர்க்கிறார். தபால்காரர் அனுப்பியவர் பெயரைப் பார்த்ததும் பிரித்துப் படிக்க ஆவலிருந்தும், வந்ததும் படிப்போம் என்று பத்திரிகைக்கு அனுப்புகிறார். தபால் ஆபீசில் முத்திரை குத்துபவன், பத்திரிகை ஆபீஸ் பையன், ப்ரூஃப் பார்ப்பவர் ஆசிரியர் எல்லோரும் ஆசையாகப் பார்த்த அந்தக் கதை பத்திரிகையில் வெளிவருகிறது. ஆத்மாவின் தீவிர வாசகன் கடையில் வாங்கி அங்கேயே படித்ததும் விக்கி விக்கி அழுகிறான். இந்த இடத்தில் சுஜாதா சொல்கிறார், கதை எப்படி சயின்ஸ் ஃபிக்ஷனாக மாறுகிறது பாருங்கள் என்று. அவன் அழுவதற்கு காரணம், நடந்தது எல்லாம் பாவனை. அவனே எழுத்தாளன், தபால் பையன், ஆசிரியர், வாசகன் எல்லாம். ஏன்? அவன் ஒருத்தன்தான் பாக்கி இருக்கிறான் உலகத்தில். மூன்றாவது அணு ஆயுத உலக மகா யுத்தத்திற்குப் பிறகு தப்பிப் பிழைத்த ஒரே ஒரு ஆள் ஆத்மாதான். ’அணு ஆயுதப்போர் வந்தால் யாருக்கும் வெற்றி வராது. இருந்தால்தானே’ என்ற புதின் வார்த்தைகள் பயமூட்டுகின்றன.
No comments:
Post a Comment