* கடவுள் என்பவன் ஆகாயத்தின் மேலிருந்து மனிதனை ஆட்டிவைப்பான்; மனிதன் ஆட்டம் கொஞ்சம் அதிகமானால் அடக்கியும் வைப்பான்.
* பூலோகத்தில் வாழும்போது புகழையும் கொடுப்பான்; பின்னர்
புகழுக்காக வாழும்போது புரட்டியும் எடுப்பான்.
* பூவிலே கொஞ்சம் தேனை வைப்பான்; அங்கே தேன் வைத்ததை
தேனீக்கும் சொல்வான்; பின்னர் அந்தத் தேனடை இருப்பதை
மனிதனுக்கும் சொல்வான்.
* கேட்கும் திறனை கூர்மையாக எலிக்கு வைப்பான்; அந்த எலியே
கேட்க முடியாமல் நடக்கும் பாதங்களை பூனைக்கும் வைப்பான்.
* ஓடும் திறனை கூட்டுகின்ற கால்களை மானுக்குக் கொடுப்பான்;
பின்னர் அந்த மானை பிடிக்கின்ற சக்தியை புலிக்கும் கொடுப்பான்.
* அற்புதமாய் சிந்திக்கின்ற ஆறறிவைக் கொடுப்பான்; அதை
முழுதும் பயன்படுத்தாத மனிதர்களையும் படைப்பான்.
* தவம் பல செய்தால் (மனிதன்) கேட்பதைக் கொடுப்பான்; அவனே
தறிகெட்டு நடந்தால் கொடுத்ததைப் பறிப்பான்.
* நாட்டை ஆள விட்டு அழகு பார்ப்பான்; அவனே கொள்ளையடித்தால்
கொடுத்தவன், தானே பிடுங்கவும் செய்வான்.
* புரியாதவனுக்கு புதிராய் இருப்பான்; தன்னைப் புரிந்தவனுக்கு
அறிவாய் இருப்பான்.
* கடல் முழுதும் தண்ணீரை வைப்பான்; தாகம் எடுத்தால் தவிக்கவும்
வைப்பான்.
* மாளிகையில் வாழ்பவன் ஆயுளை அற்பமாய் முடியச் செய்வான்;
சாலையோரம் வாழ்பவனை நூறாண்டு வாழ வைப்பான்.
* தன்னை வெளியே தேடினால் விளையாட்டுக் காட்டுவான்;
உள்ளத்தின் உள்ளே தேடினால் ஓடி வந்து நிற்பான்.
-
No comments:
Post a Comment